Bosna

četvrtak, 24. svibnja 2018.

Konjic - mjesto rođenja Zuke Džumhura



Konjic je jedan od najstarijih gradova naše zemlje i nemoguće je jednim tekstom reći kojim sve znamenitostima baštini njegova općina, posebno ako se uzme u obzir podatak da arheološki tragovi sežu i četiri hiljade godina unazad.
O ovom gradu prijatnom za šetnju prvi pisani tragovi datiraju još iz 1382. godine, a smatra se da je nastao kao pogranična varoš humske države na važnom putu koji je povezivao Bosnu s Dubrovnikom.
Prolazeći kroz grad, vašem pogledu neće promaći atraktivni nacionalni spomenik – stara Kamena ćuprija sagrađena 1682. godine. Svojom pričom prošla je kroz različite etape sloveći i za remek djelo arhitekture 17. vijeka. No, 1945. godine prilikom povlačenja činom bombardovanja ruše je njemački vojnici. Tada su ostali sačuvani samo kameni stubovi, a obnovljena je u potpunosti 2009. godine.
U središtu Konjica nalazi se vjerska graditeljska cjelina, još jedan nacionalni spomenik – Franjevački samostan i crkva sv. Ivana Krstitelja. Za razliku od zgrade današnjeg samostana građene 1939. i 1940., objekat crkve nastajao je od 1895. do 1897., njen enterijer okončan je 1909. godine, a zvonik sagrađen 1919. Samostanski muzej baštini značajnim predmetima. Tu je zbirka slika, skulptura, knjiga, misnoga posuđa i ruha, te etnološka zbirka.
Jedina džamija smještena na desnoj obali Neretve u Konjicu je Repovačka džamija, djelo iz 1579. za koje se veže Hudaverdi Mehmed-čauš Bosna, porijeklom od begovske porodice Repovaca. Legenda kaže da je naredio neimarima da se minaret izgradi na lijevoj strani – strani srca, u znak ljubavi prema preminuloj supruzi kao i kćerki. I ona je nacionalni spomenik.
Mnogi znaju da je grad kojim protiče Neretva također mjesto rođenja slavnog Zuke Džumhura, putopisca, slikara i karikaturiste. Rodna kuća ovog velikana djeluje kao depadans Zavičajnog muzeja u Konjicu, koji je osnovan prije šest godina i za kratko vrijeme postao neizostavno mjesto za upoznavanje prošlosti i prirodne baštine konjičke općine.


Na planini Zlatar, nedaleko od Konjica, nalazi se atomsko sklonište, objekat poznat kao Titov bunker, čija je gradnja trajala 26 godina s utrošenih 4,6 milijardi dolara. Zbog veličine – prostire se na 20.000 kvadratnih metara, sa 100 soba, uredima i konferencijskim dvoranama – jasno je da je bio namijenjen vojnom i političkom vrhu bivše Jugoslavije. Ovdje bi moglo boraviti 350 osoba punih šest mjeseci bez kontakta s vanjskim svijetom.

petak, 23. ožujka 2018.

Jezero Smreka u Varešu



Lokalitet jezera na kopu bivšeg rudnika željezne rude Smreka leži jugozapadno od Vareša na udaljenosti od cca 1km i povezan je putem za glavnu cestu Vareš Majdan – Vareš. Od Sarajeva, ovo jezero je udaljeno 50 km a od Zenice 100 km i povezano je sa oba ova grada putnim komunikacijama. Jezero okružuju brda “Kota” na sjevernoj strani sa visinom od 1100 m i brdo “Veokovac'' na južnoj strani sa visinom od 1150 m. Sam prilaz jezeru je moguć sa lokalnog puta.




Iz izvještaja opštinskog štaba civilne zaštite Vareš br.1258/96 površina jezera na PK Smreka sa danom 12.11.1996. iznosi 125.000 m2 sa najvećom dužinom od 610 m, širinom od 320 m i dubinom od 107,05 m. Najniža kota jezera iznosi 675.5 m a najviša 782.1 m nadmorske visine. Najveća dubina jezera trenutačno iznosi cca 110 m. Jezero koriste kupači, ribolovci (pastrmka), a u januaru i februaru jezero je zaleđeno sa debljinom leda koji u prosjeku iznosi 40 cm.

Jezero Smreka, među Varešanima poznatije kao Nula, tokom ljeta utočište je za stotine kupača koji u njemu potraže spas od vrelih ljetnih dana. 

četvrtak, 22. ožujka 2018.

Perućica - Najveća prašuma u Evropi



Prašuma Perućica je strogo čuvana površina Nacionalnog Parka Sutjeska koja zauzima područje od 14,34 kilometara kvadratnih. Prepuna je prekrasnih netaknutih prorodnih prizora, a jedan od njih je i Skakavac, vodopad koji se nalazi u srcu prašume visok preko 70 metara.
Ljudska ruka nikada nije imala utjecaj na ciklus ‘rađanje-život-umiranje’ biljaka i životinja u ovoj prašumi. U njoj se nalazi veliki broj stabala starih oko 300 godina, a smatra se da je sama prašuma stara oko 20.000 godina. Ovdje se mogu pronaći stabla visoka preko 50 metara, a trenutno najviše izmjereno visoko je 57,4 metra. Dosadašnji rekorder, stablo visoko 62 metra nedavno je palo.

S obzirom da je u ovoj prašumi do sad registrovano preko 170 vrsta drveća i grmlja, te preko 1000 vrsta zeljastog bilja, od kojih su brojni endemi, Perućica se smatra lokacijom od posebnog naučnog interesa.
Peručica nudi jedinstvenu studiju o ulozi prašuma u globalnom ciklusu ugljika, s obzirom da je ona jedna od posljednjih prašuma u urbanoj Evropi, što je čini savršenom prirodnom laboratorijom.
Zbog svoje ljepote i bogatstva, 1952. godine prašuma je proglašena strogo zaštićenim dijelom prirode koji se isključivo koristi za naučne i obrazovne svrhe, dok je 1954. godine stavljena pod zaštitu države kao prirodni rezervat.


Perućica predstavlja istinsko prirodno bogatstvo, jedno od posljednjih očuvanih u Evropi. S obzirom da je šuma vrlo gusta, u nekim dijelovima čak i neprohodna, te zaštićena, posjeta je dozvoljena samo uz najavu i pratnju vodiča iz Nacionalnog parka Sutjeska.